مقدمه: هر قطعه ا ز کرة  ز مين، باستثنا ي در يا ي آزا د ، تحت حا کميت يا متعلق به  د ولتي ا ست. دولتها هم ما نند افراد انسان منفرد و منزوي نيستند بلکه با قتضاي احتيا ج با هم روابط دارند. موقيعت جغرافيائي ايجاب مي کند که يک دولت با دولتهاي همسايه خود روابط خاصي داشته باشد و با دولتهاي ديگر روابط نوع ديگر. بهمين جهت روابط بين دولتها بر حسب مقتضيات سياسي يا اقتصادي يا فرهنگي و امثال آن دردرجات متفات است. بين افراد دو ملت که با هم همسايه هستند بطور طبيعي رفت و آمد و مبادله کالا بر قرار مي شود ، يا احياناً بين افراد کشور ديگر که از هم دور باشند رفت و آمد و خريد و فروش کالا بطور اتفاقي، يا در مدت محدود ممکن است ايجاد و بر قرار شود و تاريخ اين نوع روابط بين ملل را زياد نشان مي دهد. آنچه که منظور اين بحث است روابط بين افراد ملل نيست  بلکه بين دولتها است. و اين روابط ايجاد نمي شود مگر با اراده و تمايل هر دو طرف رابطه . اين تمايل در مورد دولتها ابتدا بصورت شناسائي موجوديت و شخصيت حقوقي آنهاست بطور متقابل، که يا قبلاً بطور رسمي انجام شده و يا بطور ضمني و به وسيله عملي که شناسائي همراه و لازمه آن است حاصل شده است . البته بايد توجه داشت که دولتها شخصيت هاي حقوقي هستند و مانند مؤسسات دولتي، تجاري، شرکتها و نظاير آنها که همه شخص حقوقي هستند ، يک يا چند نفر با سمت نماينده گي روابط مربوط به آنها را اداره  مي کنند . تماس و مذاکراتي که براي بر قراري روابط ديپلماتيک انجام ، توسط اشخاص حقيقي و فزيکي است ،که نمايندة شخصيت هاي حقوقي هست . رابطة ديپلماتيک خود مقدمه براي برقراري انواع روابط ديگر است ، مانند روابط تجارتي ، قونسلي و امثال آن . حقوق ديپلماتيک ، اولاً بحث در برقراري رابطة مقدماتي و ثانياً در بارة وسايط و نماينده گان خاصي که دراين قسمت کار مي کنند مي باشد. حقوق ديپلماتيک و قونسلي رسماً با تدوين و تصويب کنوانسيون ويانا راجع به امور ديپلماتيک (مصوب 1961 ) و روابط قونسلي (مصوب 1963 ) هنجارها و قواعد عرفي ديپلماتيک و قونسلي در دهه ها و سده هاي پيشين را مرتب و منظم کرده و به تصويب دولت هاي جهان رسانيد . منوگراف حاضر تحت عنوان کنوانسيون هاي ويانا در بارة روابط ديپلماتيک و روابط قونسلي در شش فصل تهيه و ترتيب شده که فصل اول آن شامل(کليات در بارة روابط ديپلماتيک)، فصل دوم(متن کنوانسيون ويانا در بارة روابط ديپلماتيک 18 اپريل 1961)، فصل سوم(متن کنوانسيون ويانا در بارة روابط قونسلي 24 اپريل 1963 )،  فصل چهارم(تسهيلات ، مصونيت ها و مزاياي مربوط به پست قونسلي)، فصل پنجم(تسهيلات، مصونيت ها و مزاياي مأموران قونسلي کاريري و ديگر اعضاي پست قونسلي) و فصل ششم(رژيم مربوط به مأموران قونسلي افتخاري و پست هاي قونسلي که تحت رياست اين قبيل مأموران است)، مي باشد .