مقدمه: درجهان روابط مختلف ازقبيل روابط سياسي،اجتماعي،اقتصادي، کلتوري وغيره بين ممالک مختلف ايجاد ميشود. موضوع بحث تيوريهاي اقتصاد بين المللي را مطالعه وبررسي روابط اقتصادي بين ممالک مختلف جهان است وشامل هرنوع روابط اقتصادي ازقبيل انتقال عوامل توليد ، مهاجرت ها وغيره ميباشد اما تجارت بين المللي مجموع معاملات خريد وفروش اشياءخدمات ومعاملات قرضوي ، سرمايه وغيره که بين ممالک مختلف صورت ميگيرد، ميباشد به اين ترتيب مفهوم اقتصاد بين المللي عام وازتجارت بين المللي خاص است البته به کلي واضيح است که روابط و مناسبات اقتصادي بين کشورهاي مختلف جهان ازضرور يات عصرما است کشورهانظر به محدوديتهاي طبيعي يا تخنيکي ناگزيراند با همديگر روابط اقتصادي رابرقرار نمايند وبه تبادله اشياء خدمات وعوامل توليد مبادرت ورزند. زيرا هيچ مملکت نميتواند که به تنهايي ازساير ممالک حيات به سرببرد ودرعين حال ازيک سطح بلند زنده گي برخوردار باشد هرکشور مجبوراست باساير کشورها روابط اقتصادي داشته باشد البته باحجم معاملات بين المللي روز بروز افزايش بعمل مي آيد هرقدريکه روابط تجارتي يا اقتصادي بين ممالک توسعه پيدا کند به همان اندازه سطح توليد، استخدام وعايد بيشتر به اقتصاد جهان اتکا^ء ميکند. گرچه ادعا ميگردد که اين اتکا^ء به مفاد کشورهااست يعني ممالک قادر ميگردد تا اجناسي را مصرف کنند که خود شان ازنگاه اقليمي ، تخنيکي وغيره قادر به توليد آن نيستند اما درعين حال اين اتکا^ء اقتصادي يک سلسله مشکلات را ايجاد ميکند که براي حل آن مکاتب مختلفه اقتصادي از دوره هاي مختلفه انکشاف اقتصادي نظرياتي را ارائه نموده اند که درچوکات اقتصاد بين المللي مطالعه خواهد شد. توسعه روابط اقتصادي به خصوص درانکشاف اقتصادي کشورهاي روبه انکشاف ازاهميت خاص برخورداراست ويک وسيله مهم سياست انکشاف اقتصادي واجتماعي محسوب ميگردد.