مقدمه: تمام کشور های جهان دارای پولهای ملی اند که برای تنظیم سازمان دهی استقرار و ثبات ارزش آنها دولت این کشورها مسوٌل می باشند در جمیع کشور ها تادیات داخلی به پول ملی صورت میگیرد اما امروز بین کشور های مختلف روابط چندین جانبه  اقتصادی ،سیاسی، اجتماعی ،فرهنگی ،سپورتی و غیره... نیز وجود داشته این روابط مختلف ایجاب می نماید تا آنها روابط پولی نیز داشته باشند. در اوایل بانکداری زمان که بانکهای تجارتی تازه به میان آمده اند تمام وظایف را که دیگر بانکها انجام میدادند بانکهای تجارتی بدون کدام ممانعت به انجام آن میکوشید و بسیار هم مورد تایدٌ قرار میگرفت به این ترتیب این بانکها در امور صنعت ،زراعت ،ساختمان،و اعطای اعتبار و سرمایه گذاری ها اقدام میکردند ولی بعد از به میان آمدن بانکها ی  تخصصی چون زراعتی ،صنعتی،که بصورت مستقل به   فعالیت آغاز نموده اند عرصه فعالیت این بانکها به محدوده اصلی آن قرار گرفت مانند بانک ملی افغان که در سال  1312 ه ش در کشور در وضع امورپولی به وجود آمد این بانک در ابتدا کوشید که سر مایه داخلی را جلب نماید مگر چون ذهنیت بانکی وجود نداشت و از سوی دیگر در این وقت صراف های داخلی وخارجی که زیادتر شان  از اهل هنود بودند به ضد فعالیت های بانکی پرداختند همچنان سود از نگاه اسلام حرام بود مردم فعالیت های بانکی را برحسب سود تلقی نموده واز سپرده های امانات معیاد ی وغیر معیادی خود داری مینمودند روی این منظور به مشکلات مواجه گردید که زیادتر سرمایه این بانک را دولت تمویل نماید.