حقوق اطفال متهم حین رسیدگی قضائی در قوانین افغانستان
سال
: 2020.09.21ګروه ها
: حقوق و علوم سیاسیقیمت
: 1500تعداد صفات
: 72کد فایل
: 138مقطع
: لیسانسچکیده: متهم کسی است که به اوتهمت زده شده، کسی که کاربدی به اونسبت داده شده است. در اصطلاح حقوق جزا طبق فقره 13 ماده 4 قانون اجراآت جزایی افغانستان عبارت از شخصی است که بنابر ارزیابی دلایل جمع آوری شده هنگام تحقیق، به حیث مرتکب جرم تشخیص و اتهام به وی وارد گردیده باشد. و حقوق اطفال متهم در قانون تخلفات اطفال عبارت است از: عدم توقیف طفل در ضمن محاکمه یعنی طفلی که دستگیر میشوند یا در انتظار محاکمه هستند باید بی گناه تلقی شوند و باید با آنان به همین عنوان رفتار نمود، غیر علنی بودن محاکمه طفل، یک حق قانونی است که طفل در حین محاکمه از آن برخوردار میباشد در معاهده حقوق کودک بر سری بودن جلسات محاکمه طفل تاکید شده و مقرر گردیده که محرمانه بودن کامل موضوع، در طول تمام مراحل دادرسی امری لازم است. تشکیل پرونده شخصیت طفل که حق قانونی طفل است یعنی در همه موارد جز مواردی که به جرمهای کم اهمیت مربوط میشوند، پیش از آن که مقام صالح رایی محکومیت نهایی را صادر کند پیشینه و اوضاع و احوالی که نوجوان در آن به سر میبرد و شرایطی که جرم در آن وقوع مییابد، به درستی مورد بررسی قرار گیرند، تا صدور رای قضایی از سوی مقام صالح به آسانی صورت پذیرد. تعیین تکلیف طفل متهم در اسرع وقت یعنی دوسیه کودک را از همان ابتدا باید به طور سریع مورد رسیدگی قرار داد و تکلیف وی را مشخص نمود. تغییر مسیر و توقف دادرسی یعنی تغییر مسیر شامل جابه جابی دوسیه از تشکیلات قضایی کیفری و هدایت آن به سازمانهای خدمات وحمایت اجتماعی است و ماده 21 قانون تخلفات اطفال نیز بر این امر تاکید میورزد. دادرسی به نفع طفل محاکمه به نفع طفل مستلزم رسیدگی مناسب (محاکمه عادلانه و منصفانه) است که حقوق و تامینهای اساسی را شامل میشود بااستفاده از روش کتابخانهای این تحقیق در سه فصل تنظیم گردیده و بطور تیجه کلی گفته میتوانم موضوعات كه ما از آن تذكر بعمل آورديم که اطفال تحت توقيف به انواع مختلف تخطیهای حقوقی، بشمول رفتار نادرست، عدم رسيدگی به تعليم و تربيه و خدمات صحی مواجه ميباشند. همچنان عدم موجوديت طی مراحل قانونی در سيستم عدالت نوجوانان يک نگرانی جدی بشمار ميرود.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه (طرح تحقیق) 1
الف) - بیان مسأله 1
ب) - اهمیت و ضرورت تحقیق 1
ج) - اهداف تحقیق 2
1- هدف اصلی 2
2- اهداف فرعی 2
د) - سوالهای تحقیق 2
1- سوال اصلی 2
2- سوالهای فرعی 2
هـ) - پیشینه تحقیق 3
ز- روش تحقیق 4
ح- جدید بودن و نوآوری بدون تحقیق 4
ط- سازماندهی تحقیق 4
فصل اول
مفاهیم و کلیات
مبحث اول: مفاهیم 6
گفتار اول: مفهوم حقوق 6
گفتار دوم: مفهوم اطفال 12
۱) - طفل در اصطلاح نظام حقوقی افغانستان 13
۲) - طفل در اصطلاح کنوانسیون حقوق اطفال 13
گفتار سوم: مفهوم متهم (مظنون) 14
مبحث دوم: کلیات 15
گفتار اول: سابقه تاریخی 15
گفتار دوم: انواع حقوق اطفال 21
فصل دوم:
روند رسیدگی به حقوق اطفال متهم
مبحث اول: محاکم اختصاصی 35
گفتار اول: لزوم تشکیل محاکم اختصاصی 35
گفتار دوم: تشکیلات اداری محاکم اختصاصی 37
مبحث دوم: مراحل رسیدگی 40
گفتار اول: رسیدگی ابتدایی 40
گفتار دوم: رسیدهگی استنافی 40
گفتار سوم: رسیدگی فرجام 41
مبحث سوم: صلاحیت محاکم و قضایای قابل رسیدهگی 44
گفتار اول: صلاحیت حوزه وی محاکم 44
گفتار دوم: قضایای قابل رسیدگی 44
مبحث چهارم: میعاد صدور محاکم 45
گفتار اول: مهلت زمانی مطالعه دوسیه 45
گفتار دوم: وظایف څارنوالی 46
کفتار سوم: مهلت زمانی صدور حکم 47
مبحث پنجم: محرمیت رسیدگی به تخلفات اطفال 48
گفتار اول: ممنوعیت انتشار اسناد 48
گفتار دوم: ممنوعیت انتشار معلومات شخصی اطفال 49
مبحث ششم: ابلاغ حکم 49
گفتار اول: ابلاغ حکم حضوری 49
گفتار دوم: ابلاغ حکم غیابی 49
مبحث هفتم: اشتراک در جلسات محاکمه 50
گفتار اول: اشتراک طفل متهم و اشخاص مربوطه 50
گفتار دوم: اشتراک اهل خبره و کارشناس 50
مبحث هشتم: اتخاذ تصمیم 51
گفتار اول: الزام به خدمات اجتماعی 51
گفتار دوم: صدور اخطاریه 52
گفتار سوم: تعویق محاکمه 52
گفتار چهارم: تعلیق مشروط مجازات 52
گفتار پنجم: حجز در منزل 52
گفتار ششم: تسلیم به والدین یا سرپرست 53
گفتار هفتم: فرستادن به کانون اصلاح و تربیت 53
فصل سوم:
حقوق اطفال متهم حین رسیدگی قضایی
مبحث اول: از نظر حقوق تخلفات اطفال 56
گفتار اول: عدم توقیف طفل ضمن محاکمه 56
گفتار دوم: غیر علنی بودن محاکمه طفل 59
گفتار سوم: تشکیل پرونده شخصیت طفل 59
گفتار چهارم: تعیین تکلیف طفل متهم در اسرع وقت 61
گفتار پنجم: تغییر مسیر و توقف دادرسی 61
گفتار ششم: دادرسی به نفع طفل 63
نتیجه گیری 67
پیشنهادات 69
منابع مآخذ( کتابنامه) 70
منابع:
1. آقابخشی، علی اکبر و مینو افشاری. (1379)، فرهنگ علوم سیاسی، تهران، چاپار.
2. آمدی، عبد الواحد. (1377) ، غرر الحکم و درر الحکم، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
3. التبریزی، الشیخ جواد. (1374)، ارشاد الطالب، قم، مؤسسه اسماعیلیان.
4. البدران. (1367)، الفقه المقارن الاحوال الشخصیه بین المذاهب الاربعه السنیه و المذهب الجعفری و القانون و الطلاق.
5. الجوهری، اسماعیل بن حمّاد. (1393)، الصّحاح تاج اللغه و صحاح العربیه، بیروت، دار العلم للملایین.
6. السباعی، مصطفی. (1378)، شرح قانون الأحوال الشخصیه فی الشریعه الاسلامی، بیروت.
7. الحرانی، ابی محمد حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، کتابفروشی اسلامیه.
8. العاملی، محمدبن الحسن. (1414)، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، بیروت، داراحیاء التراث العربی.
9. الکلینی، محمدبن یعقوب. (1401)، فروع کافی، بیروت، دارالصعب، دارالتعارف.
10. المجلسی، محمد باقر. (1403)، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ سوم.
11. النجفی محمد حسن. (1368)، جواهر الکلام فی شرائع السلام، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ دوم.
12. النوری، میرزا حسین. (1382)، مستدرک الوسائل، تهران، المکتبه الاسلامیه.
13. امامی، سید حسن. (1374)، حقوق مدنی، تهران، کتابفروشی اسلامیه.
14. انصاری، مرتضی. (1410)، کتاب المکاسب، تحقیق سیدمحمد کلانتر، بیروت، منشورات مؤسسه النور للمطبوعات.
15. اعلامیه جهانی حقوق طفل مصوب 20 نوامبر. (1959).