حکمت تحریم ربا از دیدګاه اسلام
سال
: 2020.11.23ګروه ها
: شریعتقیمت
: 250تعداد صفات
: 45کد فایل
: 682مقطع
: لیسانس
مقدمه: الحمدلله و کفي و سلام علي عباده الذين اصطفي! هرگاه انسان با چشم حقيقت بنگرد و مسايل را به دقت مورد توجه قرار دهد و قلب را از تعصب، پيشداوري و کينه پاک کند و به دور از تعلقات و وابستگي هاي خاص، اسلام را بررسي نمايد، با صراحت و صداقت کامل اعتراف خواهد کرد که اسلام دين دانش و حکمت و تزکيه و تربيت و معنويت است، ديني است که در مسير تکامل حرکت مينمايد و تلاش و کوشش را تنها وسيله دستيابي به خير و برکت و پيشرفت مادي و معنوي معرفي ميکند و با ديگرگوني شرايط، اوضاع و احوال و تطور زمان و تغيير مکان قابل انطباق است و پاسخگوي نيازهاي فطري، اجتماعي، اقتصادي، سياسي و مادي و معنوي ميباشد. آري ! اسلام آن سروش آسماني است که گوش جان را مينوازد و از درون فطرت انسان سرچشمه ميگيرد، خواسته روحي هر وجدان سالم و چکيده اديان پيامبران پيشين الهي است که تمام انسانهاي کاملي که در تاريخ بشريت نقش مهمي در سعادت جامعه داشته انددر دامن آن ها پرورش يافته اند. اسلام است که دل هارا با رابطه برادري و برابري و الفت و محبت به هم نزديک ميکند وپيوند ميدهد، صداقت و امانت، اتحاد و همکاري و صمصميت را در جامعه بشري بوجود مي آورد، بخل و حسادت و کينه و بدگماني را از ضمير انسانها محو مينمايد، با ظالمان، خيانت کاران، رياکاران و رباخواران به مبارزه برخاسته و از نيکوکاران و مخلصان و خدمت گذاران دين به عنوان دوست خدا ياد ميکند. اسلام دين اعتدال و ميانه روي است، افراط و سختگيري را قبول ندارد. همانگونه که اهمال و بي بندوباري را نمي پذيرد و هيچ کس را به چيزي که خارج از توان و قدرت او باشد، مکلف نمي نمايد. احکام و قوانين آن مبتني بر عدالت و داراي فلسفه روشن و متکي بر دليل، برهان و منطق ميباشد که معيار تشخيص آن ها فکر درست و عقل سليم است. اسلام فلسفه حلال بودن را تابع پاکي، خير و منفعت، و حرام بودن را در گرو ناپاکي، زيان و ضرر قرار داده است. بدين معني که هرچه پاک و تميز است حلال و هرچه زيان بخش، مضر و ناپاک باشد، حرام دانسته است. با توجه به اينکه انسان در زندگي روزمره خود با مسايل حلال و حرام روبرو ميشود براي پرهيز از حرام و استفاده از حلال بر هر مسلماني لازم است که از دستورات دين و احکام آن آگاه باشد تا با اطمينان خاطر حلال و حرام را از هم تشخيص دهد. دين اسلام با منافع اقتصادي و ثروت اندوزي مخالف نيست، خداوند(ج) نعمتهاي مادی ومعنوي زيادي را به انسانها عنايت کرده است و اسباب بدست آوردن آن را فراهم ساخته و راه کار هاي صحيح کسب اقتصاد را در آيات مختلف قرآن کريم تصريح نموده است چنانچه در اين آيت ميفرمايد: ( هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ )[1]ـ ترجمه: (خدا ذاتي است که زمين را براي شما رام گردانيد پس بر آن سير کنيد و از رزق خدا بخوريد و به سوي او در قيامت حشر ميشود.)
.
فهرست
مقدمه1
مبحث اول
ربا، حکم و دلايل حرمت آن
الف ـ تعريف ربا 3
اقسام ربا 3
ربالنسيه 4
رباءالفضل 4
تاريخچةربا 4
ربادرزمان جاهليت 4
ربادرنظامهای جديدبانکی 5
ب ـ دلايل حرمت ربا 7
تفسير بعضی آيات مربوطة ربا 11
منطق رباخواران 16
مبحث دوم
مفاسد ومنافع رباء
الف ـ مفاسد ربا 20
1. مفاسد روحی و اخلاقی ربا 21
2. مفاسداجتماعی ربا 23
3. مفاسد اقتصادی ربا 25
4. امراض روحانی ومعنوی ربا 26
ب ـ منفعت اقتصادی ربا و ضرورت بشريت به آن 15
آيا بشريت از ربامستغنی شده نميتواند 28
ج ـ حکمت و مصلحت درحرام شدن ربا 34
تشدددرتحريم ربا 37
حکم ربادرشرايع گذشته 40
حکمت تحريم ربا در اسلام 41
نتيجه 43
فهرست مآخذ 45
ماخذ و منابع
1. قرآنکريم
2. القزويني، عبدالله. ابن ماجه. ناشرقديمي کتب خانه کراچي پاکستان، چاپ 1376،
3. بدوي، عبدالعظيم . فقه مختصر از آن و سنت .مترجم: عبدالله، محمدي، ناشر نشر احسان، چاپ 1383.
4. جزايری، ابوبکر . بازي کنندگان با آتش. مترجم: نورمحمد، ناشر تربت جام، چاپ 1385.
5. حجاج، امام ابي حسين مسلم بن الحجاج بن مسلم القشيری صحيح مسلم. ناشر دارالعلوم الانسانيه، دمشق، حلبوني، چاپ، 2003، ص1447.
6. ذهبي، امام ذهبي. الکباير. ناشر، نشر احسان، چاپ 1383.
7. سيد سابق، فقه السنه. ج 4،ناشر انتشارات محمدي، چاپ 1371.
8. شيرازي ناصرمکارم، تفسيرنمونه. ج2، ناشر دارالکتب الاسلاميه، تهران: چاپ1367.
9. عثماني، محمدشفيع . تفسير معارف القرآن. ج 1، مترجم محمديوسف حسين پور، انتشارات مکتب فاروقيه چاپ 1385.
10. قرضاوي، محمديوسف. حلال و حرام در اسلام. مترجم: ابوبکر حسن زاده ناشر حيبر کتاب فروشي، چاپ 1376.
11. مطهري، مرتضي. مساله ربا. انتشارات صدرا چاپ 1382.
12. مودوي، ابولاعلي، سود از نظر اسلام و اقتصاد. مترجم: نعمت الله شهراني، ناشر مکتبه فاروقيه، چاپ 1387.