مقدمه: الحمد الله الذي أرسل رسله بالهدى ودين الحق ليظهره على الدين كله، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأشهد أن محمدا عبده ورسوله (صلى الله عليه وسلم) تسليما كثيرا. أما بعد در ازدواج شرط است كه زن جزو محارم دائم يا موقت مرد نباشد و ازدواج و اجراي صيغه عقد ميان زن و مردي كه با هم محرمند و ازدواج آن‌ها براي هميشه يا موقت حرام باشد يا در آن شبهه‌اي وجود داشته يا در مورد آن ميان علما اختلاف ‌نظر وجود داشته باشد، ازدواج منعقد نمي‌شود. مانند: نكاح خانمي كه در ايام عده «طلاق بائن» قرار دارد. ازدواج با خواهر همسري كه طلاق داده شده اما هنوز در ايام «عدّه» قرار داشته باشد. ازدواج با دو زن كه با هم محرم باشند، مانند:‌ازدواج با عمه يا خاله همسر. هم‌چنين ازدواج با محارمي كه مانند: خواهر، دختر، عمه و خاله و ... براي هميشه حرام و نامشروع است. سه عامل اصلی محرمات ابدی که خويشاوندي، دامادي، رضاع، است باعث مي‌شوند كه ازدواج برخي از انسان‌ها براي هميشه ممنوع و نامشروع باشد. اين آيه قرآن همه آن موارد را ذكر نموده است: ﴿وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا (٢٢) حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَيْنَ الأُخْتَيْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا٢٣ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاء إِلاَّ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاء ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا﴾ (سوره النساء ۲۲-۲۴). «با زناني ازدواج نكنيد كه پدران شما با آن‌ها ازدواج كرده‌اند. زيرا اين كار عمل بسيار زشتي است. و (نزد خدا و مردم) مبغوض بوده و روش بسيار نادرستي است. مگر آن‌چه گذشته (و در زمان جاهليت انجام گرفته) خداوند بر شما حرام نموده است ازدواج با مادران‌تان، دختران‌تان، خواهران‌تان، عمه‌ها و خاله‌هايتان، برادرزاده‌ها و خواهرزاده ‌هايتان و مادراني كه به شما شير داده‌اند. خواهران شيريتان، مادران همسران‌تان، دختران همسران‌تان كه از مردان ديگري هستند و تحت سرپرستي و كفالت شما قرار دارند و با مادران‌شان قبلاً هم ‌بستر شده‌ايد، اما اگر با مادران‌آنها هم ‌بستر نشده‌ايد، گناهي (در ازدواج با چنين دختران) بر شما نيست. همسران پسران صلبي خود، و اين‌كه دو خواهر را با هم جمع كنيد، مگر آن‌چه گذشته است (كه با طلاق يكي از آن‌ها قلم عفو بر گذشته آنان كشيده مي‌شود) بي‌گمان خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است و زنان شوهردار (بر شما حرام شده) مگر زناني كه در (جنگ با كفار) اسير كرده‌ايد (زيرا نكاح آن‌ها باطل مي‌شود و پس از سپري شدن عده) ازدواج با آن‌ها جايز است. اين موارد را خداوند بر شما واجب گردانيده (پس آن‌چه را كه او بر شما حرام نموده حرام بدانيد و آن را مراعات كنيد) براي شما ازدواج با زناني ديگر ـ به جز آن‌هايي كه گفته شد ـ‌ حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود (از راه شرعي) زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج كنيد. پاكدامن باشيد و از زناكاري پرهيز كنيد. پس اگر با زني ازدواج كرديد و با او هم‌ بستر شديد، بايد مهريه او را (بدون كم و كاست سر موعد مقرر) بپردازيد. و اين واجبي (از واجبات الهي)‌است. و بعد از تعيين مهريه در مورد آن‌چه خود بر آن توافق مي‌كنيد گناهي بر شما نيست. (مثلاً اگر زن با رضايت و رغبت خود مقداري از مهريه را ببخشد مانعي ندارد. يا اگر شوهر چيزي را بر آن بيافزايد بلامانع است) بي‌گمان خداوند آگاه و حكيم است». جماعتي از محدثين از ابوهريره روايت كرده‌اند كه رسول خدا صلی الله علیه وسلم «از ازدواج با عمه و خاله نهي فرموده است». و حكمت تحريم ازدواج با زناني كه در آيه و احاديث ذكر شده‌اند، اين است كه ازدواج باعث قطع روابط خويشاوندي نشود و آتش كينه و عداوت را در ميان آن‌ها روشن ننمايد.