مقدمه: هر قطعه ا ز کرة  ز مين، باستثنا ي بحر آزا د ، تحت حا کميت يا متعلق به  د ولتي است. دولتها هم ما نند افراد انسان منفرد و منزوي نيستند بلکه با قتضاي احتيا ج با هم روابط دارند. موقيعت جغرافيائي ايجاب مي کند که يک دولت با دولتهاي همسايه خود روابط خاصي داشته باشد و با دولتهاي ديگر روابط نوع ديگر. بهمين جهت روابط بين دولتها بر حسب مقتضيات سياسي يا اقتصادي يا فرهنگي و امثال آن دردرجات متفاوت است. بين افراد دو ملت که با هم همسايه هستند بطور طبيعي رفت وآمد و مبادله کالا بر قرار ميشود، يا احياناً بين افراد کشور ديگر که از هم دور باشند. رفت و آمد و خريد و فروش کالا بطور اتفاقي، يا در مدت محدود ممکن است ايجاد و بر قرار شود و تاريخ اين نوع روابط بين ملل را زياد نشان مي دهد. آنچه که منظور اين بحث است روابط بين افراد ملل نيست،  بلکه بين دولتها است. و اين روابط ايجاد نمي شود مگر با اراده و تمايل هردو طرف رابطه. اين تمايل در مورد دولتها ابتدا بصورت شناسائي موجوديت و شخصيت حقوقي آنهاست بطور متقابل، که يا قبلاً بطور رسمي انجام شده و يا بطور ضمني و به وسيله عملي که شناسائي همراه و لازمه آن است، حاصل شده است . البته بايد توجه داشت که دولتها شخصيت هاي حقوقي هستند و مانند مؤسسات دولتي، تجارتي، شرکتها و نظاير آنها که همه شخصيت حقوقي هستند ، يک يا چند نفر با سمت نماينده گي روابط مربوط به آنها را اداره  مي کنند . تماس و مذاکراتي که براي بر قراري روابط ديپلوماتيک انجام مي شود،توسط اشخاص حقيقي و فزيکي است،که نمايندة شخصيت هاي حقوقي است . مصئونيت ها ومزاياي ديپلوماتيک خود يک ضمانت اجرائي است براي برقراري روابط بهتر ،براي نمايندگان اشخاص حقوقي که ازآنها نام برده شد مانند دولت ها موءسسه ها سازمان هاي بين المللي تابتوانند به وظايف شان نزد دولت ديگر با فکر آرام اجرائيوي وظيفه نمايند بدون مصئونيت هيچ کشوري نخواهد بود نماينده خود راکه هيچ ضمانت براي حفاظت از آنها وجود نداشته باشد به کشورديگر بفرستد ،بنابراين مصئونيت است که هرکشوري که بخواهد باکشوري ديگر ارتباط داشته باشد بااستفاده ازمصئونيت هاو مزايا که درکنوانسيون 1961براي نمايندگان ديپلوماتيک داده شده است نمايندگان خود را بااطمنان کامل به دولت مورد نظر بفرستند وازطرف کشورشان وازاتباع کشور دفاع نمايند . شناخت مصئونيت ها ومزايائي ديپلوماتيک براي هر مامورخارجي وهرآنکه باسياست خارجي سروکاردارد حتي  گفته ميتوانم که براي تمام محصلين پوهنحي حقوق وعلوم سياسي ضروري است. بارعايت نمودن مصئونيت هاازجانب کشور پذيرنده روابط بين کشور پذيرنه وفرستنده محکم ميشود ،رعايت نمودن مصئونيت ها ودادن مزايا مطابق متن کنوانسيون ويا بالاتر ازآن سبب مي شود کشورها باهم ديگر روابط نيک داشته باشد.که خود موجب ميشود تاکشورها ازخشونت ودشمني که درقرون گذشته  داشت دوري جوياناد ويک راه حل براي رفع مشکلات وپيشرفت کشورهاي فقير که دراثر همين روابط نزديک ودوستانه باکشورهاي صنعتي وانکشاف يافته برقرار ميشود که درنتيجه موجب يک صلح جهاني درسرتاسر جهان خواهد شد . اگريک  کشوربه ماموران ديپلوماتيک يک کشورديگر که ازطرف دولت فرستنده  دراين  کشور نمايندگي مي کند احترام قائل نشود ومصئونيت که آنها دارند رعايت ننمايند ومزايا را مطابق کنوانسيون اجرانکند ،بالمقابل کشور فرستنده نيز اقدام به همين  عمل مشابه مي نمايد که خود نتيجه منفي در روابط بين دوکشورابه بارمي آورد .روابط ديپلوماتيک خود مقدمه براي برقراري انواع ديگر رابطه ها است ، مانند روابط تجارتي ، قونسلي و امثال آن.  حقوق ديپلوماتيک رسماً با تدوين و تصويب کنوانسيون ويانا درباره روابط ديپلوماتيک(1961) هنجارهاوقواعدعرفي ديپلوماتيک در دهه ها و سده   هاي پيشين را مرتب و منظم کرده و به تصويب دولت هاي جهان رسانيد. منوگراف حاضر تحت عنوان مصئونيتها ومزاياي ديپلوماتيک درطي سه فصل ترتيب شده که درفصل اول آن کليات وو واژه   ديپلوماتيک وموضوعات مهم ديگر دررابطه به مصئونيت ها ومزايا ديپلوماتيک که  به شکل کلي مورد بحث قرارگرفته است هم چنين درضمن انواع مصئونيتها وموضوعات  مرتبط به آن مورد بحث قرار گرفته است ،درفصل دوم نيز دررابطه به مصئونيت هاي ديپلوماتيک بحث شده ،درفصل سوم مزاياي ديپلوماتيک وانواع آن هاوهم چنين موضوعات مربوط به آن ودراخير بايک نتيجه گير ي مختصر وفهرست منابع  خاتمه يافته است  .